Heksenhoeve is de eerste bovennatuurlijke thriller van fantasy-auteur An Janssens, bekend van haar debuut Drakenkoningin.
In het Meerdaalwoud staat een verscholen boerderij. Wandelpaden lopen er ver omheen, geen konijn of hert waagt zich in de buurt en de bewoners leven er nog zoals honderd jaar geleden: er is geen elektriciteit, de wc is een hokje buiten en water komt uit de waterput. Maar wie of wat houdt de bewoners daar… en hoe kunnen zij iets te maken hebben met de moord op een studente, tien kilometer verderop in het bruisende Leuven?
Vragen voor Sander Dats. Hij is slechts het hulpje bij de federale politie en door zijn allesoverheersende teldwang is hij het mikpunt van spot, maar dit is zijn kans om zich te bewijzen. De zaak neemt echter een onverwachte wending wanneer Sanders ex Anouk op de Heksenhoeve terechtkomt en de bewoners haar niet meer laten gaan.
De Mening van Jeroen
De Vlaamse An Janssens wist in 2013 al enige bekendheid te verwerven, toen ze met haar verhaal Drakenkoningin de eerste Fantasy & Magictales wedstrijd van uitgeverij Luitingh Sijthoff won. Sindsdien schreef ze nog twee vervolgen op dit verhaal. Nu probeert ze opnieuw haar publiek wat te verbreden met haar eerste bovennatuurlijke thriller Heksenhoeve.
In het Meerdaalwoud nabij Leuven, staat een afgelegen boerderij De Heksenhoeve, die netjes omheind, zich heeft afgescheurd van de wereld rondom. Het lijkt haast alsof alle bosdieren ver uit de buurt van dit onheilsoord blijven en de bewoners leven er in omstandigheden die niet meer van deze tijd zijn. Er is geen elektriciteit, buiten staat een toilethokje en hun water halen ze uit de waterput. Het is een raadsel waarom de bewoners in dergelijke omstandigheden blijven wonen. Wanneer er echter een moord gebeurt enkele kilometers verder in het centrum van Leuven, blijken alle sporen naar de boerderij te leiden. Althans voor agent Sander Dats.
Sander is een buitenbeentje bij de politie en kon er alleen een postje bemachtigen door toedoen van zijn familie. Zijn enorme teldwang zorgt ervoor dat vele collega’s hem links laten liggen en dat hij door zijn oversten niet serieus wordt genomen. Wanneer hij echter een link ontdekt met de afgelegen hoeve, ziet hij zijn kans om zich te bewijzen en gaat buiten het werk om op onderzoek uit. Als vervolgens zijn expartner Anouk op de Heksenhoeve verzeild raakt, wordt de inzet ineens een stuk hoger.
Bij aanvang van het verhaal zullen echte horrorliefhebbers nogal wat moeite hebben om protagonist Sander niet steeds te gaan vergelijken met hulpofficier Dewey uit de film Scream. Met die vergelijking in het achterhoofd is het aanvankelijk toch wat moeilijk om Sander als een ernstige hoofdrolspeler te beschouwen. Na de eerste paar hoofdstukken weet de schrijfster echter haar hoofdpersonage te onderscheiden door hem te voorzien van voldoende diepgang en achtergrond. Sander is een intelligente jongeman met ambities die zwaar te lijden heeft onder een allesoverheersende geestesziekte. Zijn aandoening beperkt niet alleen zijn carrièremogelijkheden, maar kostte hem in het verleden al zijn meest dierbare relatie. An Janssens slaagt er wonderwel in om enerzijds te duiden hoe onmogelijk het moet zijn om een relatie aan te gaan met iemand die heeft te lijden onder teldwang, terwijl ze anderzijds toch de meest sympathieke kant van Sander samen met zijn kwaliteiten naar voor schuift.
De auteur slaagt er dankzij een heel beeldende verhaallijn in om het plotverloop een filmisch karakter aan te meten. De vele beschrijvende passages ondersteunen de mystiek en spanning binnen het plot zonder dat ze daarbij het verhaaltempo naar beneden halen. De dialogen die doorheen het verhaal worden aangebracht, dragen sterk bij tot de algemene sfeer. Zo word het lokale karakter extra in de verf gezet, door gebruik van Vlaamse uitspraken en accenten, en lijkt het taalgebruik van de bewoners op de Heksenhoeve te benadrukken dat voor hen de tijd sinds lang heeft stilgestaan.
De schrijfster weet met haar Heksenhoeve de fans van thrillers en fantasy te verenigen en biedt hen een unieke mix van beide genres. De fantasy blijft ten allen tijde een strikte logica volgen en het thrilleraspect kent realistische insteken en beperkingen, waardoor dit de geloofwaardigheid van het verhaal ten goede komt. An Janssens bewijst met haar Heksenhoeve nogmaals dat ze een groot fantasy-talent is, dat zich niet laat beperken door de grenzen van het genre.
