Hannah is helemaal klaar voor een heerlijk rustige zomer na haar eerste stagejaar op een middelbare school. Samen met haar broer Ben gaat ze naar het vakantiehuisje van hun moeder in Arizona. Daar loopt ze Josh, de oude jeugdvriend van Ben, na jaren weer tegen het lijf. De kleine jongen uit het Navajo-reservaat is plotseling niet zo klein meer, en Hannah voelt meer voor de volwassen Josh dan alleen maar vriendschap.
Maar al snel is het gedaan met de rust. Nacht na nacht wordt Hannah geplaagd door vreemde nachtmerries over het verleden van de Navajo’s en griezelige schimmen die haar achtervolgen. De schaduwen komen steeds dichterbij… en waarom komt Josh ook steeds in haar dromen voor?
Soms is het verleden nog niet echt voorbij.
De Mening van Elsa
Een paar jaar geleden alweer kocht ik ‘Schaduw van de tijd’ van Jen Minkman. Ik weet niet meer helemaal waar en hoe (volgens mij in boekhandel van Piere in Eindhoven?) maar ik raakte op dat moment in gesprek met Jen en vroeg haar welk boek van haarzelf zij mij zou aanraden om te lezen. Daar kwam toentertijd deze titel uit. Die ik stiekem zelf ook al in gedachte had omdat de cover mij al aansprak. Daarop zie je naast andere dingen ook een dromenvanger en laat ik daar nou net helemaal dol op zijn, net als op andere indiaanse en sjamanistische invloeden.
Toch duurde het nog lange tijd voordat ik het boek ben gaan lezen. Nu is er binnenkort, op 10 november, een YA event in boekhandel Haasbeek waar ik naar toe wil gaan. Dan is Jen er ook weer met als het goed is het vervolg op deze titel. Dus dit leek mij een perfecte gelegenheid om eindelijk eens deel één te gaan lezen. En zo geschiede.
“Er was niets te horen naast het zachte geluid van pianomuziek op de radio in de keuken.”
Ik las dit boek nadat ik al andere boeken van Jen gelezen heb en wat mij altijd aangenaam treft is dat haar manier van schrijven een soort van herkenbaarheid heeft voor mij. De tekst leest voor mij heel prettig weg, voelt alsof het goed past in het Young Adult genre en is op een intelligente manier geschreven waardoor het ook fijn lezen is als je niet per se in de leeftijdscategorie past van de YA doelgroep. Wat voor mij de herkenbaarheid geeft is de manier waarop Jen culturele aspecten, de leefwijze van de indianen, de invloed van de natuur en esoterische elementen combineert. Een voor mij hele fijne herkenbaarheid waardoor ik iedere keer weer volop geniet van haar verhalen.
“We zijn niet bang voor de natuur, want we zijn er een deel van. We respecteren haar als onze moeder.”
Hannah en Josh, de hoofdkarakters in dit verhaal doen zeker denken aan andere bekende boek/film personages zoals bijvoorbeeld de hoofdrolspelers in Twilight. Toch doen Hannah, Josh en hun vrienden weer origineel aan door de setting waarin het verhaal zich afspeelt. Door de heldere manier waarop Hannah karakterwijs wordt neergezet is het eenvoudig om je als lezer zijnde met haar te verbinden en mee te leven met wat ze meemaakt.
“De slechte dromen raken verstrikt in het web en worden vernietigd door het eerste daglicht.”
Voor mij las ‘Schaduw van de tijd’ lekker vlot en door alles wat er zich afspeelt in het verhaal verveelde het geen moment maar lijkt het toch ook rustig voort te kabbelen. Geen enorme zwaarte maar wel enige spanning zo hier en daar met verassende momenten. Ik heb van dit boek genoten en kijk uit naar het vervolg ‘Stilte in de storm’ (die officieel vanaf december beschikbaar is en eerder dus tijdelijk op 10 november).
