Zo groot als twee paarden. Met ogen als reusachtige lantaarns. Lange vlijmscherpe klauwen. De Ickabog komt eraan… Het koninkrijk Steenrijk was ooit het gelukkigste land ter wereld: goud in overvloed, een koning met de fraaiste snor die je je maar kunt voorstellen, en slagers, bakkers en kaasmakers wiens heerlijkheden iedereen deden huilen van vreugde.
Alles was er perfect, behalve dan misschien de Zomphoek, de moerassige, mistige streek in het noorden waar de monsterlijke Ickabog woonde, althans volgens de legende. Iedereen met enig verstand wist dat de Ickabog een verzinsel was, bedoeld om kleine kinderen bang te maken. Maar het grappige van legendes is, dat ze een heel eigen leven kunnen gaan leiden.
De Ickabog is een sprookje over waarheid, hoop en vriendschap. Het verhaal is geïllustreerd met de 34 tekeningen van de winnaars van De Ickabog Tekenwedstrijd voor 7- tot 12-jarigen.
De Mening van Jeroen
Sprookjes zijn altijd al een beetje buitenbeentjes geweest wanneer het op boekengenres aankomt. Ze vallen nu eenmaal moeilijk in een allesomvattende beschrijving te passen. Iedereen is het erover eens dat het verhaal van Sneeuwwitje of Doornroosje een sprookje is, maar moderne verhalen zijn niet zo makkelijk in dit keurslijf te passen. Na het lezen van “De Ickabog” zou ik dit boek onder sprookjes catalogeren, omdat dit het boek onttrekt aan quasi-verplichtingen die enig ander genre met zich meebrengt. En meer zelfs, het is niet alleen een sprookje, het is ook een project.
J.K. Rowling is meer dan Harry Potter, dat wisten we al langer, want met haar thrillers over Cormoran Strike veroverde ze al heel wat lezersharten. Zo had ze een succesnummer bij tieners en young adults en scoorde ze bij volwassenen, maar bleven de echte jonge lezers wat verweesd achter. Met het pet-project “De Ickabog” brengt ze daar nu verandering in. De uitgave van dit verhaal, dat aanvankelijk gratis op het wereldwijde web verscheen, werd uiteindelijk een samenwerking tussen de schrijfster en haar lezers van over de hele wereld. Elke regio kreeg een eigen uitgave met illustraties van kinderen uit dat taalgebied.
Als project kunnen we “De Ickabog” alleen maar bejubelen. Het heeft heel wat in beweging gezet en werd door de schrijfster niet uit gewin uitgegeven, ze schenkt namelijk alle royalties aan goede doelen weg, het werd een soort liefdeskind dat ze door haar bekendheid (laten we daar niet flauw over doen) met de wereld kon delen. Ze laat zelfs duidelijk verstaan dat “De Ickabog” er zonder de wereldwijde pandemie nooit zou zijn gekomen. Ze gebruikte die periode om het verhaal uit herinneringen samen te stellen en kinderen aan te zetten om het te voorzien van tekeningen. Driewerf hoera dus.
Maar als boek is deze uitgave een wat moeilijker beestje.
Als voorleesboek heb je met “De Ickabog” een leuk verhaal in de hand dat met zijn combinatie van eerder stereotype personages en humoristische insteken en echt plezier is om met je kleine spruit te delen. Het geheel bevat alle elementen van een klassiek sprookje, van de strijd tussen goed en kwaad, over rijk en arm, tot de voorspelbare eind-goed-al-goed-climax. Het feit dat er evenveel doden vallen als het gemiddelde hoofdstuk van Het Spel der Tronen, nemen we er stilzwijgend bij. Maar het grote probleem schuilt in de schrijfstijl van het verhaal. Terwijl het plot wat te rechtlijnig is en de gebeurtenissen soms te langdradig om de wat oudere lezers te kunnen overtuigen, is het taalgebruik dan bij momenten weer wat te moeilijk om het jongere volkje te kunnen bekoren.
Dat het boek een groot succes kent, daar bestaat geen twijfel over, de naam van de auteur alleen al is voldoende argument voor heel wat lezers. Dat het geheel een leuk project is, ook daar zal weinig tegenargument worden geopperd. Maar of het als boek de vergelijking met een Strike-verhaal of Potter-avontuur doorstaat, daar moet ik helaas overtuigd negatief op antwoorden.
Boekgegevens :
- Titel : De Ickabog
- Auteur : J.K. Rowling
- Uitgeverij : De Harmonie
- ISBN : 9789463361187
