Doodgewoon van Carla Scheepstra

D

Wat gebeurt er als je overlijdt? Ga je naar een zalig rijk of word je wakker op een koud en kil kerkhof met zombies die zich liever opgestanen noemen? Op een plek waar de dood, die een hein wordt genoemd, een oogje in het zeil houdt en problemen oplost. De hein wordt zorgvuldig gekozen door de opgestanen en krijgt de titel grafmeester.

Destiel is een zeventienjarige jongen die volop van het leven geniet. De laatste dagen gebeuren er vreemde dingen in zijn leven en hij denkt zelfs dat hij een zombie ziet. Wat hij niet weet, is dat hij een gen heeft dat essentieel is om een Hein te worden. Zonder dat hij het merkt, ondergaat hij een transformatie en wordt hij overvallen door vreemde pijnklachten.

Wanneer hij bij een begraafplaats valt met zijn fiets, maakt hij kennis met de opgestane Ramon. Hierdoor gaat er voor hem een nieuwe wereld open en leert hij een kant van zichzelf kennen die hij liever niet had ontmoet.

Ramon heeft een missie en kan Destiel goed gebruiken, maar Destiel wil alles zo snel mogelijk vergeten…
Wie zegt dat de dood het einde is?

Een sterk debuut

Dat Boek10 een kans geeft aan de mindere goden van het schrijversdom of beginnende auteurs, dat wisten we al langer, en dat daar vaak juweeltjes tussen zitten dat wisten we ook al. Maar het blijft toch iedere keer een aangename verrassing als wederom een titel van de jaarlijkse lichting mij een leuke leesbeurt weet te verschaffen.

Ik ben nogal grote fan van alles wat YA en voornamelijk dan Fantasy en Scifi is, en vandaar sprong Doodgewoon me al meteen in het oog.

Carla Scheepstra neemt met haar verhaal afstand van de klassieke benadering van zombies en de magere Hein en brengt haar lezers een sympathieke versie van deze verschijningen. Zelfs in het plot duidt ze meer dan eens de verschillen met wat ons dagdagelijks in horrorfilms en -series wordt voorgeschoteld.

De hoofdpersonages worden als uiterst menselijk neergezet, waarin elke lezer uit de doelgroep zich meteen zal herkennen, met bijhorende tekortkomingen en emoties. En daar moet ik meteen duiden, dat het verhaal zelf niet zozeer voor een YA-publiek is bedoeld, maar eerder voor de tussengroep van gevorderde jeugdlezers. Niet alleen omwille van de laagdrempelige schrijfstijl en dito taalgebruik, maar ook omdat heel wat elementen die zo typisch zijn aan een doorsnee YA-verhaal hier ontbreken.

Scheepstra vertelt haar verhaal op vlotte wijze en heeft de plot netjes gestructureerd. Helaas is deze eerste uitgave niet foutloos. Los van de gebeurlijke schrijffouten in het verhaal, stoot de wat meer ervaren lezer af en toe op gebreken in de verhaallijn. Maar het moet gezegd, met een vleugje TLC, een grondige redactie en misschien wel een flashy hardcover omslag is dit een titel die gegarandeerd over de toonbank zal vliegen.

Voor een jonger (dan mij) en niet zo kritisch publiek, is dit een voltreffer.

Boekgegevens :

  • Uitgeverij : Boek 10
  • Aantal Pagina’s : 300
  • ISBN : 9789492115690

Over de auteur

Jeroen Dejaegere

Groot liefhebber van film, series, comics, strips en allerhande boeken. Beluisteraar van zowat elk muziekgenre, maar met een hart voor de zwaardere metalen. Mijn kijk- en leesvoorkeur gaat uit naar fantasy en science-fiction, maar een thriller gaat er ook wel af en toe vlot in.

Ondertussen is mijn boekencollectie uit zijn voegen gebarsten en probeer ik hier mijn bevindingen en ervaringen neer te pennen.

Voeg een opmerking toe

Categories