Het laatste deel in deze spannende, apocalyptische serie!
Skye, Colin, River en Jazz bereiken Civitas, een verborgen stad waar je kan leven zoals voor de klimaatverandering. Een oase in het midden van de woestijn.
Is Civitas echt het beloofde land? Zo lijkt het eerst wel. Maar waarom worden ze bij hun aankomst onderworpen aan zo veel bizarre tests? En waarom is de leider van de nederzetting zo geïnteresseerd in Jazz?
Plotseling laat River een videoboodschap achter: ze kon niet aarden in Civitas en is opnieuw de natuur ingetrokken. Maar Skye gelooft niet dat River uit eigen beweging is vertrokken, en gaat op zoek naar de waarheid…
De Mening van Jeroen
In elke leeftijdscategorie heb ik wel één of ander boek of zelfs een reeks waar ik reikhalzend naar uit kijk, maar mijn ongeduld om het vierde deel in de Adem-reeks van Nico De Braeckeleer door te nemen nam wel echt ongekende proporties aan. De vorige telg “Vuurstorm” liet me achter met een leeg gevoel. Helemaal niet omdat het boek ondermaats presteerde, eerder het omgekeerde. Ik moest en zou weten hoe het verhaal verder ging. De hoofdpersonages waren zo dicht bij hun einddoel en het verhaal eindigde met een cliffhanger van formaat. En nu, wel nu kan ik eindelijk mijn normale leven verder zetten. Het avontuur is af.
Nico De Braeckeleer toonde met de eerste drie delen dat hij op een constant hoog niveau weet te presteren. Hij leverde boek na boek af dat zonder enige twijfel de maximale score wist binnen te rijven. Mijn verwachtingen lagen dan ook heel hoog, maar ik kan je alvast vertellen dat die stuk voor stuk werden ingelost.
De hoofdpersonages blijven ook in “Oase” verder evolueren en maken een realistisch aanvoelende groei door. De schrijver zorgt ervoor dat ze allen herkenbaar blijven en dat de nodige continuïteit doorheen de reeks bewaard blijft. De karakters zijn mensen en mensen zijn nu eenmaal rare beestjes die niet zo snel hun eigenheden verliezen of veranderen. En net dat zorgt ervoor dat ook dit vierde deel als ‘echt’ aanvoelt. De personages nemen logische en menselijke beslissingen en de futuristische setting leunt dicht genoeg aan bij onze samenleving om geloofwaardig te blijven.
Na het vorige deel bleef de vraag of er nog meer te vertellen viel over het desolate landschap en de overlevenden van alle gebeurtenissen die het verhaal vooraf gingen. De auteur opteerde ervoor om deze storyline wat achterwege te laten en een nieuwe weg in te slaan die dan wel vernieuwend is, maar naadloos aansluit op de voorgaande delen. In ‘Oase’ heeft De Braeckeleer er voor gekozen om het geweer van schouder te veranderen en de dystopische achtergrond in te ruilen voor een hypermoderne setting, maar gezien het verhaalverloop was dit de juiste keuze. Dit zorgt ervoor dat de interesse van de lezer niet alleen hernieuwd maar ook verder aangedikt wordt en bovenal dat nieuwe ontwikkelingen mogelijk worden gemaakt.
De gebeurtenissen in Oase maken meteen duidelijk dat de auteur een fanbase van jongvolwassenen beoogt. Terwijl aanvankelijk de relatie tussen de personages nog wat verkennend en onschuldig bleek, is er nu wel sprake van meer expliciete handelingen. Niets mis mee natuurlijk en De Braeckeleer zorgt er steeds voor dat hij netjes binnen de lijnen van zijn doelpubliek kleurt.
Het verhaaltempo ligt relatief hoog en de rustmomenten in het verhaal zijn eerder beperkt. Ook in dit deel wordt de structuur van korte getitelde hoofdstukken aangehouden waardoor je als lezer door het verhaal vliegt. En dat is zowat het enige minpunt dat ik aan dit boek (en bij uitbreiding aan deze reeks) kon ontdekken : Het geheel is zo goed geschreven en verteld, dat elke leesbeurt veel te snel voorbij is.
Adem eindigt met een knaller van een boek en sluit op waardige wijze deze vijfsterrenreeks af. Met spijt in het hart nemen we afscheid van de aanrader van 2019!
Boekgegevens :
- Oase
- Reeks : Adem
- Auteur : Nico De Braeckeleer
- Uitgeverij : Bakermat
- ISBN : 9789059246867
