‘Mijn oude hart zei alleen maar tiktak,
maar nu zingt mijn hart.’
Een versleten robot ontmoet een vogeltje dat niet verder kan vliegen.
Met zijn laatste krachten probeert de robot het vogeltje te redden en trotseert daarbij de elementen.
Een prentenboek over naastenliefde en nooit opgeven.
De prentenboeken van David Lucas zijn vertaald in twaalf talen. In 2008 werd Lucas uitgeroepen tot een van de beste nieuwe illustratoren van Groot-Brittannië.
De Mening van Jeroen
David Lucas is ons taalgebied niet zo bekend als schrijver/illustrator van kinderboeken. Hij mag dan al een handvol van die verhalen op zijn naam staan hebben, zijn bekendheid blijft wat op zich wachten en dat is echt een grote zonde. Na het lezen van De Robot en Het Blauwe Vogeltje, hopen we natuurlijk dat al zijn titels binnenkort in de rekken bij ons te vinden zullen zijn.
Dit prentenboek is er eentje waar je meteen voor valt. Lucas heeft een stijl die je zo tussen andere illustraties zal herkennen en speelt met zijn combinatie van eenvoud, kleurgebruik en toegankelijke verhaallijn handig in op je gemoed. Deze uitgave mag dan wel een treurig verhaal zijn, toch heeft een vrolijke toets.
De tekst staat telkens op een zelfde beigekleurige achtergrond, waardoor de leesbaarheid perfect is. Het verhaal wordt verteld in laagdrempelige korte blokjes die telkens voorzien worden van grote illustraties. De koude kleurtonen die de robot omgeven, ondersteunen op geslaagde wijze de plot van het verhaal en worden alleen afgewisseld met warme kleuren rond alles wat het Blauwe Vogeltje betreft. Een leuk contrast.
Deze titel is een ideaal voorleesboek voor kleuterklassen of samen thuis op de zetel en beschikt over tal van leermogelijkheden die aan het verhaal kunnen gekoppeld worden. Dit is mijn eerste kennismaking met de schrijver, maar het wist me meteen te overtuigen. Ik ben fan!
