Aan alle Lookies jong en oud,
Ik ben geboren als oudste in een gezin van vier kinderen. Mijn jongere broers zijn allemaal groter dan ik (ik ben 1m61, zij rond de 1m90) en dus hink ik behoorlijk achterop als ik met hen op stap ga. Maar ze zijn me allemaal even lief, ook al lieten ze me vroeger met Lego en Playmobil spelen in plaats van met poppen. We zijn allemaal even creatief: zij maken muziek en games en ik schrijf de boeken die ik zelf graag had gelezen.
Op mijn eigen kamertje reisde ik van het ene boek naar het andere. Al vanaf ik kon lezen verslond ik boeken uit de bibliotheek. Op die manier kon ik veel op reis gaan, deed ik met mijn nieuwe vrienden uit het boek allerlei spannende avonturen en werd ik een zelfverklaarde detective.
Ik pende alle boeken over om te zien hoe lang ze waren en verzon dan verhaaltjes die even lang waren. Want wat wilde ik ook graag zo’n mooie boeken maken!
De droom zit er dus al in vanaf mijn zesde. Ik las ontzettend veel en imiteerde mijn idolen. Om op zoek te gaan naar de geheimen van een goed verhaal, volgde ik schrijfcursussen. Pas toen mijn kinderen al wat groter waren ging ik echt werk maken van mijn droom. Eerst startte ik nog met korte verhalen, maar al gauw werden ze langer. Na het winnen van het beste Vlaamse Filmpje begon ik aan een nieuw genre: Young adult.
Mijn verhalen zijn altijd meegegroeid met de leeftijd van mijn kinderen. Maar in de jeugdthriller heb ik echt mijn stem gevonden. Zelfs als mijn kinderen tiener af zullen zijn, blijf ik verknocht aan dit genre. Als ik dit genre lees of schrijf, voel ik me steeds zeventien. En wie wil dat nu niet blijven, he!
Ik ben trots op elk van mijn boeken. Het allereerste kortverhaal ‘Alexander’ maakte dat ik mezelf gepubliceerd schrijfster kon noemen.
Met het tweede Vlaamse Filmpje ‘De smartphone’ won ik de John Flandersprijs, een bekroning van een kinderjury die me unaniem als winnaar koos.
‘Doodverklaard’ was dan het eerste dikkerdje dat meteen goed onthaald werd, ook door de jeugd zelf. Want in mei 2019 haalde ik de tweede plaats bij de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen. En ook dat geeft vuurwerk!
‘Duivels spel’, de tweede jeugdthriller, is nog maar pas uit, maar de eerste reacties doen me weer blozen. Hier ben ik trots op het feit dat ik erin geslaagd ben om met dit verhaal de voor mij moeilijkste puzzel van tienduizend stukjes te maken.
Spanning, mysteries, relaties in al zijn vormen en moderne technologie zijn de ingrediënten van zowat elk verhaal dat ik schrijf. Ik heb nog vele ideeën, dus ik ben er nog wel een hele tijd zoet mee.
Mijn man, zoon en dochter zijn het al gewoon dat ik een tijdje van de wereld kan zijn als ik in mijn flow zit. Ook de hond en twee poezen weten dat ze de schoot al wel eens moeten delen met een laptop.
In het dagelijkse leven werk ik als boekhoudster. Dit is een groot contrast met het creatieve leven, maar voor mij werkt dit prima. De cijfers, structuur en nauwkeurigheid van overdag verruil ik dan voor letters, mooie zinnen en plotwendingen in mijn vrije tijd. Schrijven doe ik vooral in de weekends en de vakanties.
Op mijn website www.ingeverbruggen.eu , facebook- en instagramaccount vind je alle info over mij en mijn boeken.
Ondertussen nodig ik iedereen uit om met mijn nieuwste ‘Duivels spel’ op reis te gaan door België en Nederland, samen met Lynsey en haar beste maatje Max. Zoek mee uit wat er is gebeurd met Noah. Wees je eigen zelfverklaarde detective en geniet vooral van de periode dat je even ontsnapt bent aan de realiteit!
Liefs,
Inge
